مصاحبه با صابر خسروی – دبیر کمیته ارتباط با اکوسیستم استارتاپی

 

هفدهمین کنفرانس ملی و سیزدهمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت فناوری و نوآوری ایران در آذرماه سال جاری برگزار خواهد شد. یکی از ویژگی‌های این دوره از کنفرانس، بهره‌مندی از هوش مصنوعی در طراحی پوستر کنفرانس بود که به پیشنهاد صابر خسروی، دبیر کمیته ارتباط با اکوسیستم استارتاپی و با کمک ایشان انجام گرفت. به همین بهانه در مصاحبه‌ای کوتاه، روند طراحی پوستر به بحث گذاشته شده است که در ادامه آمده است.

 

• ماجرای طراحی پوستر کنفرانس از کجا آغاز شد؟

در دوره جدید انجمن مدیریت فناوری و نوآوری و به پیشنهاد دکتر محمدی، افتخار حضور در انجمن را پیدا کردم. در تعریف من، این حضور بیشتر برای تسهیل ارتباط نهادی بین اکوسیستم استارتاپی و انجمن معنا پیدا کرده و به نظرم یکی از راه‌های گفتگوی فیمابین انجمن و اکوسیستم  استفاده از ادبیات مشترک رفتاری است. منظورم چیست؟ برای مثال استفاده از نمودهای فناوری‌های روز در انجمن که طبیعتا برای فعالین اکوسیستم جذاب خواهد بود و خودش فتح‌بابی است برای گفتگو. علاوه بر این، به دلیل فعالیت کاریم در ویکست و در صنعت محتوا یک جورهایی انگار توقع از من بود که برای طراحی پوستر کاری انجام دهم.

• و چرا به سراغ هوش مصنوعی رفتید؟

{با خنده جواب می‌دهد} شاید تنبلی! همانطور که گفتم،  برای خودم هم طراحی پوستر کنفرانس جذاب بود و از طرفی چندماهی هم بود که در ویکست روی هوش مصنوعی و تحولات عجیبش در صنایع مختلف خاصه صنعت محتوا در حال کار بودیم و به جد شگفت‌آور و جذاب شده کارکردهای هوش مصنوعی در صنعت محتوا و همین شد که گفتم شاید بد هم نباشد که پوستر این دوره کنفرانس هم با یکی از محشرترین هوش مصنوعی‌های فعلی دنیا یعنی Midjourney طراحی شود. برای یک کنفرانس فناوری‌محور هم به نظرم جذاب خواهد خود که نمادش که همان پوسترش است، توسط یک فناوری به روز تولید شده باشد. این شد که موضوع را با آقای برومند مطرح کردم و با استقبال ایشان و تایید دکتر موسوی و حمایت اعضای انجمن، تصویب شد.

• کمی هم از اینکه دقیقا هوش مصنوعی در این زمینه چه کار می‌کند برای ما صحبت کنید؟ یعنی به طور مشخص هوش مصنوعی چه چیزی را و چگونه طراحی کرده است؟

برای فهم اینکه یک هوش مصنوعی برای تولید مثلا یک پوستر چکار می‌کند، می‌توان به نحوه ادراک و شناخت خودمان و اینکه یک طراحی پوستر دقیقا چکار می‌کند فکر کرد. در حالت عادی، برای طراحی یک پوستر کنفرانس می‌بایست یک گرافیست پیدا کرد و سپس به وی، به اصطلاح آدم‌های تبلیغات‌چی، بریف درست داد. یعنی دقیقا تشریح کرد که چه چیزی می‌خواهیم و مساله اصلیمان در طراحی چیست؛ برای مثال تاریخچه انجمن و کنفرانس را می‌گوییم و تم اصلی کنفرانس را (زیست‌بوم نوآوری، شرکت‌های بزرگ و اقتصاد دانش‌بنیان) تشریح می‌کنیم. حالا آن طراح پوستر در این حوزه عمیق می‌شود: احتمالا پوسترهای دوره‌های قبلی را می‌بیند؛ پوسترهای کنفرانس‌های مشابه بین‌المللی را جستجو می‌کند؛ درباره زیست‌بوم می‌خواند؛ المان‌های نوآوری و اقتصاد دانش‌بنیان را پیدا می‌کند؛ به یک طرح کلی بر اساس تم و انباشت چیزهایی که پیدا کرده می‌رسد و این می‌شود یک اسکچ اولیه از طرح و بعد آن را با تامل دقیق‌تر و خوانش بیشتر، تکمیل می‌کند. حالا فرض کنیم که ما هوشی داریم که همه این کارها را با توانی چندین میلیارد بیشتر و در عین حال در کسری از ثانیه انجام دهد و دانشش و دیده‌هایش از تمامی طراحان گرافیک بیشتر است؛ یعنی مداوم یاد گرفته تا حتی سبک‌های مختلف را نیز بفهمد و بشناسد. حیرت‌انگیز است که حتی شما می‌توانید به او بگویید که مثلا پوستر را مشابه کارهای ساول بث یا با استایل طراحی‌های دهه ۶۰ میلادی تولید کن! حالا اتفاقی که می‌افتد این است که شما بریف دقیق را به این هوش مصنوعی می‌دهید؛ مثلا می‌گویید که «تصور کن یک پوستر انتزاعی برای یک کنفرانس مدیریت تکنولوژی را که بر اساس زیست‌بوم نوآوری و اقتصاد دانش‌بنیان باشد و این کنفرانس در آذرماه ۱۴۰۲ در تهران برگزار خواهد شد. استایل این پوستر شبیه کارهای اوتل آیشر باشد و در آن المان‌هایی از شرکت‌های بزرگ هم وجود داشته باشد». این همان کاری است که ما انجام دادیم و بر اساس آن پلات اصلی پوستر درآمد.

• یعنی همه المان‌های پوستر فعلی را هوش مصنوعی ساخته است؟

همانطور که گفتم پلات اصلی شامل همه چیزهایی به غیر از لی‌آوت و متن و لوگوهایی که روی پوستر آمده است، توسط میدجرنی داده شد. البته این توضیح را هم بدهم که پوستر فعلی اولین نتیجه‌ای است که میدجرنی (همان هوش مصنوعی‌ طراح پوستر کنفرانس) به ما داد و پس از آن هم حدود ۲۰ طراحی دیگر را هم از آن استخراج کردیم اما همان اولی به نظرمان نزدیک‌تر بود.

• چه چیزهایی در این پوستر برای شما جذاب بود؟

واقعیت امر به نظرم پوستر فعلی المان‌های بسیار جذابی دارد که می‌توان در آن‌ها عمیق شد. برای مثال شما ببینید که المان اصلی آن یک درخت است که انگار میوه‌هایش شرکت‌های بزرگ فناور هستند. انگار این درخت در دامنه یک کوه قدیمی و در یک هوای گرگ و میش قرار دارد و هر یک از این‌ها واقعا معنادار است. یا حتی رنگ اصلی خود پوستر و پالت رنگیش.

فکر می‌کنید که آینده این هوش مصنوعی به کجا خواهد رسید؟ آیا از آن نمی‌ترسید؟

هرگز نمی‌ترسم و اتفاقا بسیار برایم جذاب است؛ حتی در صورتیکه ممکن است از اساس صنعت محتوا، یعنی محل درآمد اصلی‌مان ما را، برهم‌بزند و بشود یک نوآوری برهم‌زننده دیگر! من فکر می‌کنم که هوش مصنوعی تاثیری بزرگ مثل اینترنت بر زندگی روزمره، رفتاری کسب‌وکارها و حتی لایه‌های کلان سیاست‌گذاری خواهد گذاشت و مهم این است که به جای انکار و نادیده‌گرفتنش، سخت در آغوشش کشید و از آن لذت برد!